Helena T. poświęciła swą ostatnią notkę tematyce aborcyjnej. Autorka próbuje dowieść, że Polska ze swoją restrykcyjną, ograniczającą wolność macicy ustawą antyaborcyjną jest bliższa kulturowo Azji niż Europie. Przedstawiona powyżej mapka ma być tego dowodem. Tutaj można by polemizować, że Azja niejedno ma imię,nawet świat muzułmański nie jest jednolity i np. islam wyznawany przez mieszkańców Malezji różni się od islamu wyznawanego przez Kurdów, a ten z kolei różni się od idących w zawody w piciu gorzałki z Rosjanami muzułmańskich mieszkańców Azji Środkowej. Tradycja polityczna Chin, którzy od barbarzyńców odrodzili się murem różni się od tradycji politycznej Mongołów,którzy jakoś mieli ciągotki do terytorialnego rozrostu,wreszcie, że Hindusi wcale fizycznie nie przypominają Japończyków. Azja niejedno ma imię; mało tego – nie wiemy, czemu azjatyckość miałaby być obciachem, skoro polityczne i gospodarcze znaczenie Azji rośnie, a Europy maleje. Podobno nadchodzi wiek Azji.A i w przeszłości nie było źle: w Azji narodziły się wszystkie wielkie religie, tutaj nauczono się uprawiać żyto, pszenicę, jęczmień, owies i ryż, tutaj udomowiono psy, bydło, kury i świnie. Tę wyliczankę można ciągnąć jeszcze bardzo długo. Kryterium, wg pani Helena dzieli świat na postępowy i obciachowy jest stosunek do penalizacji aborcji: kraje nowoczesne to kraje wolnych macic, kraje zacofane, obciachowe to takie, gdzie macice są skrępowane państwowymi przepisami. Zdaniem pani Heleny te drugie, to „kraje kulturowo bliskie Polsce”, zatem popatrzmy na mapę. Dzieli ona kraje na 4 kategorie ze względu na stosunek do aborcji. Najbardziej liberalne są wszystkie republiki byłego ZSRR i te europejskie i te azjatyckie. Również Wielkie Chiny to kraj całkowitej wolności macicy.Podobnie jak Wietnam. Należy do nich także najbardziej zeuropeizowane państwo muzułmańskie – Turcja.
Nieco gorsza sytuacja panuje w krajach oznaczonych kolorem jasnożółtym. Tutaj macica jest już nieco skrępowana, ale ze względów „socjoekonomicznych” aborcja jest legalnie dopuszczalna. W tej grupie znajdziemy ludną Japonię, Indie, najludniejsze państwo świata. Z krajów europejskich należy do nich tylko Finlandia. Ciekawostką jest obecność Australii w tej grupie. Wszędzie tam jednak wolność macicy jest znacznie większaniż w Polsce.
Do trzeciej grupy krajów, gdzie wolność dokonywania aborcji jest już mocno ograniczona, należy Polska wraz z – co za obciach! - Arabią Saudyjską, niektórymi krajami Bliskiego Wschodu, niektórymi krajami Ameryki Łacińskiej np. Argentyną.
Ostatnią grupę stanowią kraje o całkowitym lub prawie całkowitym zakazie aborcji, np. Brazylia Meksyk, Iran, Indonezja, Egipt, Libia.
Rzecz ciekawa, kraj muzułmański, który specjalizuje się w prześladowaniu chrześcijan - Nigeria (najludniejsze państwo Afryki) to kraj wolnych macic.
Co z tej mapy wynika? Przede wszystkim,poluzowanie przepisów antyaborcyjnych nastąpiło w tych krajach, które albo znalazły się pod silnym wpływem ideologii komunistycznej: Chiny, Wietnam, Europa Wschodnia, kraje byłego ZSRR, albo liberalnej: USA, Kanada, Europa Zachodnia.Oddziaływanie ideologii liberalnej było tak silne, że zniszczyło także szacunek dla życia poczętego w krajach europejskich uznawanych za mocno katolickie: Włochy, Hiszpania, Portugalia.
Bo jak naucza Ryszard Legutko, komunizm i liberalizm to, mimo powierzchownych przeciwieństw, systemy do siebie bardzo podobne i mające wyjątkową zdolność do niszczenia tradycji. Końcowy efekt jest wszędzie ten sam…
W tych krajach katolickich, gdzie ani komunizm, ani liberalizm nie zapuściły głębokich korzeni (Ameryka Łacińska) szacunek dla życia poczętego ma się dobrze. Ciekawostką jest bardzo różny stosunek do aborcji w krajach muzułmańskich, które jak widać, nie stanowią kulturowego monolitu.
Polska faktycznie stanowi wyjątek: wystawiona na działanie obu ideologii, oparła się jednej i drugiej.
